روز ملی شدن صنعت نفت ایران چه روزی است
مهدی
بچه ها کسی جواب رو میدونه ؟
روز ملی شدن صنعت نفت ایران چه روزی است را از این سایت دریافت کنید.
29 اسفند؛ روز ملی شدن صنعت نفت
29 اسفند؛ روز ملی شدن صنعت نفت
پس از تظاهرات عظیم مردم در 24 اسفند 1329، مجلس شورای ملی به اتفاق آرا اصل ملی شدن نفت را تایید نمود و دكتر مصدق در چنین فضای سیاسی و اجتماعی موفق شد اين قانون را در آخرين روز اسفند از تصويب مجلس سنا نيز بگذراند.
خانه آرشیو سفر به دیروز29 اسفند؛ روز ملی شدن صنعت نفت
29 اسفند؛ روز ملی شدن صنعت نفت
سه شنبه بیست و پنجم اسفند ماه 1394
اخرین اخبار
بازدید مدیران ارشد نفت از موزه کارآموزان آبادان
دوشنبه یکم اسفند ماه 1401
تبادل نظر مدیریت موزهها و اوپک/ از تاریخ شفاهی تا گسترش تبادلات فرهنگی
دوشنبه یکم اسفند ماه 1401
با همراهی سرپرست موزهها و مركز اسناد صنعت نفت انجام شد
يکشنبه سی ام بهمن ماه 1401
بازدیدکارشناسان مدیریت موزهها ومرکز اسناد صنعت نفت از کتابخانه وموزه آستان مقدس امام خمینی (ره)
يکشنبه سی ام بهمن ماه 1401
کاتالوگ اهدایی توسط اقای عباس راثی
سه شنبه بیست و پنجم بهمن ماه 1401
بازدید جمعی موسسه خیریه اردشیر همتی از موزه نفت سوزها
سه شنبه بیست و پنجم بهمن ماه 1401
بازدید اساتید ودانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی کرمان ازموزه نفت سوزها
سه شنبه بیست و پنجم بهمن ماه 1401
موزه مسجد سلیمان میزبان اثر تازه
دوشنبه بیست و چهارم بهمن ماه 1401
خدماتنقشه سایت پیوندها سئوالات متداول همکاری با موزه درباره موزه
پیوندهاسایت موزه های صنعت نفت آبادان
سایت رسمی وزارت نفت
شبکه اطلاع رسانی نفت و انرژی (شانا)
شرکت ملی نفت ایران شرکت ملی گاز ایران
شرکت ملی صنایع پتروشیمی
شرکت ملی پالایش و پخش
موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران
ستاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس
سايت صندوق هاي بازنشستگي
تماس با ماپست الکترونیکی:info@petromuseum.ir
تلفن:88512010
آدرس:خيابان سهروردی شمالی، انتهاي خيابان خرمشهر
بين خيابان صابونچی و خيابان قنبرزاده، پلاك 214
طبقه دوم
جتسجوشبکه های اجتماعیمنبع مطلب : www.petromuseum.ir
نهضت ملیشدن نفت
نهضت ملیشدن نفت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
نهضت ملیشدن نفت نامی است که بر دوره اوجگیری مبارزات مردم ایران، برای ملی کردن صنعت نفت ایران گذارده شدهاست.راهپیمایی مردم در پشتیبانی از ملیشدن صنعت نفت
سخنرانی محمد مصدق 19:41
توضیحات مصدق در مورد مردم سالاری و نقش ایرانیان در نهضت ملیشدن صنعت نفت
تصویر روی جلد نشریه تهران مصور - سوم مرداد ۱۳۳۱
دوره تاریخی ملیشدن صنعت نفت ایران در ۲۹ اسفند ۱۳۲۹ با تصویب قانون ملی شدن نفت به اوج رسید و با کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ پایان گرفت.[]
پیشینه[ویرایش]
امتیازنامه دارسی[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: امتیازنامه دارسی
همچنین ببینید: شرکت نفت ایران و انگلیس
در سال ۱۲۸۰ (۱۹۰۱ م) قراردادی توسط دربار مظفرالدینشاه قاجار و شخصی بریتانیاییتبار به نام ویلیام ناکس دارسی به امضا رسید که به قرارداد دارسی معروف شد. بر پایه این قرارداد، ویلیام دارسی امتیاز انحصاری اکتشاف و استخراج نفت در جنوب ایران را بدست آورد. شرکت نفت دارسی، پس از هفت سال، سرانجام در ۲۶ مه ۱۹۰۸ میلادی در منطقه مسجد سلیمان به نفت رسید.[۱] نفت ایران هنگامی اهمیت بیشتری پیدا کرد که دولت انگلستان با خرید سهام دارسی درصدد برآمد بهطور مستقیمتری در این پروژه بزرگ مشارکت نماید و پس از آن دولت انگلستان خود مالک بیرقیب منابع نفتی عظیم ایران در بخشهای جنوب و جنوب شرقی شد. پس از جنگ اول جهانی بود که انگلستان درصدد برآمد نفوذ خود را در حوزههای نفتی ایران بیش از پیش مستحکمتر سازد و از ورود هر کشور یا شرکت نفتی خارجی به این مناطق ممانعت به عمل آورد[]. با توجه به درآمد ناعادلانه که از کشف و صدور نفت ایران عاید انگلیس میشد[] خیلی زود بر محافل داخلی کشور آشکار شد که قرارداد پیشین دارسی نمیتواند حقوق اقتصادی دولت ایران را تأمین نماید، بنابراین تلاشهای صورت گرفت تا در مفاد این قرارداد تجدیدنظرهایی صورت بگیرد.
قرارداد ۱۹۳۳[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: قرارداد ۱۹۳۳
در سال ۱۳۱۲ و در دوره رضاشاه تصمیم گرفته میشود که به قرارداد دارسی پایان داده شود. با الغای قرارداد دارسی اما دولت ایران نتوانست مالکیت منابع نفتی را در اختیار بگیرد. شخص رضاشاه پس از مذاکره با سر جان کدمن، رئیس شرکت نفت ایران و انگلیس، و رجینالد هوار سفیر بریتانیا در ایران این قرارداد را قبول کرد و مقامات دولت را وادار به تصویب آن کرد. مجلس شورای ملی نیز به اتفاق آرا آن را تصویب کرد. در این قرارداد شرکت نفت ایران و انگلیس همچنان به اکتشاف و استخراج و فروش منابع نفتی ایران، بدون هیچ الزامی به ارائه صورت عملکرد به دولت ایران، ادامه میداد. مدت قرارداد ۶۰ سال تعیین شد.
مخالفتها با امتیازات نفتی[ویرایش]
پس از استعفای رضاشاه در بیست شهریور و ورود نیروهای متفقین به ایران، نخستین انتقادها بر قرارداد ۱۹۳۳ در دوره چهاردهم مجلس شورای ملی انجام شد. در یک نطق محمد مصدق در زمینه این قرارداد در مجلس چهاردهم میگوید:[۲]
«اگر امتیاز دارسی تمدید نشده بود، در سال ۱۹۶۱ م (۱۳۴۰ خ) به بعد دولت نه تنها به صدی ۱۶ عایدات حق داشت، بلکه صدی صد عایدات حق دولت بود؛ بنابراین صدی ۸۴ از عایدات که در ۱۹۶۱ م حق دولت میشود، بر طبق قرارداد جدید کمپانی آن را تا ۳۲ سال دیگر میبرد. صدو بیست و شش میلیون لیره انگلیس از قرار ۱۲۸ ریال، ۱۶۰۱۲۸۰۰۰۰۰۰ ریال میشود و تاریخ عالم نشان نمیدهد که یکی از افراد مملکت به وطن خود در یک معامله ۱۶ بیلیون و ۱۲۸ هزار ریال ضرر زده باشد و شاید مادر روزگار دیگر نزاید کسی را که به بیگانه چنین خدمتی کند.»
در همین مجلس بود که طرح تحریم امتیاز نفت در آذر ۱۳۲۳ تصویب شد.[۳]
سیاست موازنه منفی[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: امتیاز نفت شمال
مقالهٔ اصلی: موازنه منفی
پس از اشغال ایران توسط انگلیس و شوروی و سپس آمریکا در جنگ جهانی دوم، رقابت استعمارگران بر سر منافع، خصوصاً نفت، تشدید شد. دولت ایران بعد از مواجهه با تقاضای شرکتهای نفتی هر سه کشور، اعلام کرد که دادن هرگونه امتیاز باید به بعد از جنگ موکول شود، زیرا در زمان حاضر و به دلیل وجود جنگ، وضعیت اقتصادی کشورها روشن نیست. در نتیجه تقاضای هر سه دولت رد شد. پس از پایان جنگ جهانی دوم، انگلیس و شوروی موظف بودند ظرف مدت شش ماه پس از خاتمه جنگ، نیروهای خود را از خاک ایران تخلیه نمایند، اما شوروی نه تنها از خاک ایران خارج نشد، بلکه نیروهای دیگری هم وارد نقاط شمالی ایران کرد. در این زمان قوام، نخستوزیر ایران بود. یکی از اقدامات قوام، عقد قراردادی بود که بین دولت ایران و سفیر شوروی در تهران به امضا رسید. براساس این قرارداد، نیروهای شوروی میبایست ظرف یک ماه و نیم خاک ایران را ترک کنند و قرار شد شرکت مختلط نفت ایران و شوروی ایجاد شود و اساسنامه آن ظرف هفت ماه برای تصویب به مجلس پانزدهم پیشنهاد گردد.
در سیام مهرماه ۱۳۲۶، نمایندگان مجلس شورای ملی ماده واحدهای را به تصویب رساندند که منتفی شدن قرارداد نفت ایران و شوروی هدف اصلی آن بود. همچنین در این ماده واحده تأکید شده بود که دادن هرگونه امتیازی به خارجیها ممنوع است و دولت مکلف است که به منظور استیفای حقوق ملت ایران از نفت جنوب اقدام کند. دولت انگلستان از تصویب این ماده واحده ناراضی نبود، زیرا این طرح موجب شده بود که دست شورویها از منابع نفتی ایران کوتاه گردد. اما دولت انگلستان به منظور حفظ سلطه خویش بر نفت جنوب و جلوگیری از استیفای حقوق ملت ایران با مقامات کشور وارد مذاکره شد تا این قرارداد را به تصویب برساند.[۴]
جنبشهای کارگران صنعت نفت[ویرایش]
این بخش به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. لطفاً با افزودن یادکرد به منابع قابل اعتماد برطبق اصول تأییدپذیری و شیوهنامهٔ ارجاع به منابع، به بهبود این بخش کمک کنید. مطالب بدون منبع را میتوان به چالش کشید و حذف کرد.
"نهضت ملیشدن نفت" – اخبار · روزنامهها · کتابها · آکادمیک · جیاستور
بچه ها کسی جواب رو میدونه ؟