ستاره ونوس

ستاره ونوس را از این سایت دریافت کنید.

زندگی در سیاره ونوس از خیال تا واقعیت ☀️ کارناوال

سیاره ی اسرارآمیز ونوس یا ناهید یا زهره سالیان سال است که توجه بشر را به خودش معطوف کرده است. شاید به دلیل شباهتی که با زمین دارد و یا شاید برای ناشناخته بودنش.

یزدان مرشدزاده انتشار 01 شهریور 1395 به روز رسانی 25 شهریور 1399 کارناوال بلاگ سفرهای فضایی

زندگی در سیاره ونوس از خیال تا واقعیت

سیاره ی اسرارآمیز ونوس یا ناهید یا زهره سالیان سال است که توجه بشر را به خودش معطوف کرده است. شاید به دلیل شباهتی که با زمین دارد و یا شاید برای ناشناخته بودنش. ونوس دومین سیاره نزدیک به خورشید می باشد و به همین دلیل از زمین بسیار گرمتر است.

در سال های اخیر دانشمندان سعی داشته اند تا اطلاعات بیشتری را درباره ی این سیاره بدست بیاورند.

سیاره ای را تصور کنید که جوی بسیار سمی و سطح بسیار گرمی دارد. در بیشتر مواقع از ونوس به عنوان خواهر دوقلوی زمین یاد می شود و دلیل آن شکل ظاهری و اندازه ی مشابه آن ها می باشد ولی اگر بخواهید بر روی آن زندگی کنید امری غیر قابل قبول به حساب می آید.

ولی 3 بیلیون سال پیش همه چیز بسیار متفاوت تر بوده است.

همراه با کارناوال باشید تا از گذشته ونوس بیشتر بدانیم و از حال آن با خبر شویم.

با سیاره ی ونوس یا ناهید آشنا شوید

این سیاره ی زیبا دومین سیاره ی نزدیک به خورشید به حساب می آید و در میان عطارد و زمین قرار گرفته است. جالب است که بدانید بعد از ماه دومین شی آسمانی درخشان است که می توان آن را در آسمان شب دید. بدلیل جو ضخیم و غلیظی که دارد رصد آن بسیار سخت صورت می گیرد و این موضوع به اسرارآمیز بودن این سیاره کمک کرده است.

در زبان یونانی نام این سیاره ونوس است و ما به آن ناهید نیز می گوییم.

در زبان فارسی نام این سیاره را بیدُخت و بیلفت نام نهاده اند که به معنی دختر خدا می باشد. ونوس در دسته بندی سیاره های زمین سان قرار دارد و دلیل آن داشتن کوه های آتشفشانی و کوهستان می باشد. 225 روز طول می کشد تا این سیاره یک بار به دور خورشید بچرخد و از تفاوت های ونوس با زمین می توان به جو آن اشاره کرد که پر است از دی اکسید کربن.

چرخش این سیاره از شرق به غرب می باشد و خورشید از مغرب طلوع و در مشرق غروب می‌کند. سیاره ی زهره را می توان #گرمترین سیاره ی منظومه ی شمسی دانست و دلیل آن پدیده ی گلخانه ای می باشد. گفته می شود در میلیون ها سال پیش شرایط بر روی این سیاره به گونه ای بوده که وجود حیات در آن امکان پذیر بوده است و دلیل از بین رفتن #حیات بر روی ونوس نزدیک شدن آن به خورشید بوده است.

تحقیقات دانشمندان درباره ی این سیاره

دانشمندان ناسا بر روی پروژه ی بسیار جالبی فعالیت می کنند. این افراد مدلی کامپیوتری از آینده ی زمین را ترسیم کرده اند و آن را با سیاره ی ونوس تطبیق داده اند تا بتوانند چهره ی دوران جوان این سیاره را بدست بیاورند. یافته ها باعث شد تا ما با این سیاره بیشتر آشنا شویم و متوجه شویم که زمین و ونوس بیشتر شبیه به هم هستند.

اطلاعات بدست آمده به ما ثابت کرد که زمانی ونوس دارای اقیانوس هایی بوده و دمای آن از زمین نیز خنک تر بوده است. در آسمان ونوس ابرهایی شناور بودند و از سیاره در مقابل اشعه های مضر محافظت می کردند. دلیل از بین رفتن این اقیانوس ها را می توان نزدیک شدن سیاره به خورشید دانست و زمانی فرا رسید که همه ی اقیانوس ها خشک شدند و از بین رفتند.

شرایط محیطی ونوس

ونوس بیشتر از زمین در معرض تابش خورشید قرار دارد و این موضوع باعث می شود که اگر آبی بر روی سطحش باشد تبدیل به بخار شود و به سمت جو برود و این موضوع باعث می شود تا پدیده ی گلخانه ای بوجود بیاید و به دنبال آن دما بسیار افزایش پیدا می کند. این سیاره دارای کوه های آتشفشانی فعالی می باشد که از میلیون ها سال پیش تا به امروز به فعالیت های خود ادامه می دهند.

شاید در گذشته این سیاره دارای حیات بوده باشد ولی امروزه هیچ چیز شبیه به گذشته نیست.

مدلسازی کامپیوتری از ونوس

با توجه به شباهت این سیاره در گذشته به حال و روز امروزی زمین دانشمندان با پیش بینی آینده زمین و مقایسه ی آن با سیاره ی ونوس مدل های 3 بعدی زیادی را بدست آورده اند. Michael Way از ناسا قصد دارد تا اولین مدل 3 بعدی از این سیاره را با توجه به مشخصاتش درست کند.

اطلاعاتی که از این سیاره در دست هست کلیدی هستند تا بتوانیم آینده ی زمین و همین طور گذشته ی ونوس را بیشتر درک کنیم و بشناسیم.

سیاره ی ونوس حرکتی آرام دارد و برعکس زمین می چرخد و این موضوع برای دانشمندان بسیار مهم جلوه می کند.

تیم ی که بر روی این پروژه کار می کند امیدوار هست تا در پایان به نتایج مهمی دست پیدا کند.

حیات بر روی ونوس

ممکن است این مدل کامپیوتری به ما ثابت کند که زمانی حیاط بر روی این سیاره در جریان بوده و یا شاید در آینده بار دیگر این حیاط برگردد. امروزه دانشمندان و ناسا در حال جستجوی سیاره ی مریخ برای یافتن آب و حیاط هستند ولی شاید با توجه به شرایط ونوس و شباهت های آن در گذشته و امروز این سیاره ی گزینه ی مناسب تری برای انجام تحقیقات و پیدا کردن نوعی دیگر از حیات باشد.

ممکن است برای شما جالب باشد که بدانید سیاره ی ونوس حدود 4 بیلیون سال است که مرده ولی با این حال می تواند گزینه ای باشد برای یافتن حیات اولیه درون این سیاره ی اسرارآمیز.

برای مثال هم زمین و هم ونوس دارای کربن دی اکسید هستند، زمین در لیتوسفر و سنگ ها و ونوس در اتمسفر خود.

در آینده با انجام گرفتن تحقیقات بیشتر متوجه خواهیم شد که این سیاره چه مقدار آب داشته و چگونه و در چه مدت زمانی آن را از دست داده است و حتی شاید متوجه شویم که زمانی آب سطح سیاره را فراگرفته بود دیگر چه چیزهایی وجود داشته اند.

مدلسازی از زمین و دیگر سیارات

این پروژه اهداف دیگری نیز دارد و حتی بزرگتر و مهم تر ممکن است به حساب آیند. برای مثال بعد از رسیدن به مدل زمین و ونوس آن را می توانند با دیگر سیارات مانند مریخ و یا تایتان تطابق دهند و این گنه اطلاعات جالب و مهم بیشتری بدست می آید.

منبع مطلب : www.karnaval.ir

ونوس، جواهری در آسمان

ونوس (ناهید یا زهره) به دلیل تشابه اندازه، جرم، چگالی و حجم به خواهر دوقلوی زمین شهرت گرفته است. قطر این سیاره در حدود ۱۲.۱۰۰ کیلومتر و تقریبا ۶۴۴ کیلومتر کمتر از قطر زمین می باشد. هیچ سیاره ای به اندازه ونوس به زمین نزدیک نمی شود. در نزدیکترین حالت، فاصله ونوس از زمین حدود ۳۸.۲ میلیون کیلومتر است.

مجله ویستا

ونوس، جواهری در آسمان

ونوس (ناهید یا زهره) به دلیل تشابه اندازه، جرم، چگالی و حجم به خواهر دوقلوی زمین شهرت گرفته است. قطر این سیاره در حدود ۱۲.۱۰۰ کیلومتر و تقریبا ۶۴۴ کیلومتر کمتر از قطر زمین می باشد. هیچ سیاره ای به اندازه ونوس به زمین نزدیک نمی شود. در نزدیکترین حالت، فاصله ونوس از زمین حدود ۳۸.۲ میلیون کیلومتر است.

از منظر ساکنین زمین، ونوس از هر سیاره و حتی ستاره دیگری درخشان تر است. در زمانهای مشخصی از سال، ونوس اولین سیاره یا ستاره ایست که در هنگام غروب در قسمت غربی آسمان مشاهده می شود. در زمانهای دیگر، ونوس آخرین سیاره یا ستاره ایست که پس از طلوع آفتاب در قسمت شرقی آسمان وجود دارد. هنگامیکه ونوس در آستانه درخشانترین فاز خود است، در نور روز نیز قابل مشاهده می باشد.

ستاره شناسان دوران باستان، جرمی را که به هنگام روز مشاهده می کردند، فسفر (به معنای جسم تابنده) و جرمی را که به هنگام غروب در آسمان می دیدند، هسپروس (Hesperus) به معنای ستاره شامگاهی، نامگذاری کرده بودند. بعدها آنها فهمیدند که این دو جرم در واقع یک سیاره است و آن را به افتخار الهه عشق و زیبایی ونوس نامیدند.

● مدار

ونوس دومین سیاره از منظومه شمسی است که میانگین فاصله آن تا خورشید ۱۰۸.۲ میلیون کیلومتر می باشد. به منظور قیاس، لازم به ذکر است که فاصله زمین، سومین سیاره منظومه از خورشید ۱۵۰ میلیون کیلومتر و فاصله عطارد، نخستین سیاره منظومه از خورشید ۵۷.۹ میلیون کیلومتر می باشد.

سیاره ونوس تقریبا در یک مدار دایره شکل به دور خورشید در گردش است. دورترین فاصله این سیاره از خورشید ۱۰۸.۹ میلیون کیلومتر و کمترین فاصله آن ۱۰۷.۵ میلیون کیلومتر می باشد. مدار بقیه سیارات منظومه شمسی بیضی شکل است. یک سال در ونوس معادل ۲۲۵ روز زمینی می باشد.

● فاز

هنگام رصد ونوس به کمک تلسکوپ تغییراتی در شکل و اندازه آن مشاهده می شود. این تغییرات آشکار را که شبیه تغییرات ظاهری ماه است، فاز می نامند. این تغییرات به این دلیل است که در زمانهای مختلف، قسمتهای روشن سیاره که از زمین دیده می شوند متفاوت می باشند.

از آنجائیکه زمین و ونوس هر دو به دور خورشید در گردشند، هر ۵۸۴ روز یکبار ونوس در گوشه ای از خورشید مشاهده می شود. در این هنگام تقریبا همه قسمتهای روشن سیاره قابل رویت است. با حرکت ونوس به دور خورشید و به سمت زمین، قسمتهای روشن آن کمتر و سایز سیاره بزرگتر به نظر می رسد. پس از گذشت تقریبا ۲۲۱ روز، تنها نیمی از سیاره قابل رویت است. پس از ۷۱ روز دیگر، ونوس به سمتی از خورشید که زمین نیز در آنجا قرار می گیرد، نزدیک می شود و تنها هلال باریکی از آن قابل رویت خواهد بود.

هنگام حرکت ونوس به سمت زمین، این سیاره نزدیک غروب دیده می شود و هنگام عبور این سیاره پس از زمین، صبح زود مشاهده می گردد.

● گردش سیاره

در حالیکه ونوس به دور خورشید در حرکت است، به آرامی حول محور طولی خود نیز گردش می کند. محور طولی ونوس عمود بر صفحه گردش مداری سیاره نیست بلکه نسبت به آن زاویه ای حدود ۱۷۸ درجه دارد. بر خلاف زمین، ونوس در جهت گردش خود به دور خورشید، حول محور طولی خود نمی چرخد بلکه بر خلاف آن در حرکت است. از منظر بیننده ای که بر روی ونوس است، خورشید از غرب طلوع و از شرق غروب می کند. هر دور وضعی و به عبارتی هر یک روز در این سیاره معادل ۲۴۳ روز زمینی طول می کشد و از یکسال آن که معادل ۲۲۵ روز زمینی می باشد، طولانی تر است.

● سطح و جو

گرچه ونوس خواهر دوقلوی زمین است اما شرایط سطح آن با زمین تفاوت های بسیار زیادی دارد. سیاره شناسان مشکلات زیادی برای شناسایی شرایط سطح این سیاره داشتند به این دلیل که جو ونوس همیشه با لایه ای بسیار ضخیم از ابر اسید سولفوریک پوشیده شده است. آنها برای شناخت این سیاره از رادار، تجهیزات رادیویی ستاره شناسی و کاوشگرهای فضایی استفاده می کنند. تا همین اواخر، بیشتر دانش سیاره شناسان از ونوس توسط رادارهای مشاهده گر زمینی، کاوشگر ونرای (Venera) جماهیر شوروی و کاوشگر پایونیر (Pioneer) ایالات متحده به دست آمده بود. در سال ۱۹۹۰، کاوشگر ماژلان (Magellan) ایالات متحده گردش خود به دور ونوس را آغاز کرد و توسط رادار از سطح این سیاره نقشه هایی تهیه نمود.

سطح ونوس بسیار داغ و بسیار خشک است. به دلیل دمای بسیار زیاد وجود آب مایع در سطح آن غیر ممکن است.

سطح این سیاره پوشیده از منطقه های گوناگونی شامل سطوح مسطح، کوهستان، دره و شیار است. حدود ۶۵ درصد از سیاره را دشتهای صاف و مسطح پوشانده است. در این دشتها هزاران دهانه آتشفشان با قطرهای مختلف از ۸/۰ تا ۲۴۰ کیلومتر وجود دارد. شش منطقه کوهستانی ۳۵ درصد از سطح سیاره را به خود اختصاص داده اند. ارتفاع یکی از این کوهستانها به نام مکسول (Maxwell) که در منطقه ایشتار ترا (Ishtar Terra) قرار گرفته است ۳/۱۱ کیلومتر و طول آن حدود ۸۷۰ کیلومتر می باشد. این مرتفع ترین منطقه بر روی ونوس است. در منطقه ای به نام بتا رژیو (Beta Regio) دره ای به عمق ۱ کیلومتر وجود دارد.

چاله هایی نیز در سطح ونوس به دلیل برخورد سنگ های آسمانی با سیاره وجود دارند. ماه، مریخ و عطارد با چنین چاله هایی پوشیده شده اند ولی تعداد چاله ها بر روی ونوس به طور قابل توجهی اندک است. از کمیاب بودن این چاله ها بر روی ونوس، سیاره شناسان چنین استنتاج نموده اند که عمر سطح فعلی سیاره ونوس کمتر از ۱ بیلیون سال است.

مناطقی بر روی ونوس وجود دارند که به هیچ چیز بر روی زمین شبیه نیست. برای مثال تاجهایی حلقه مانند با قطرهای مختلف (بین ۱۵۵ تا۵۸۰ کیلومتر) که دانشمندان تصور می کنند این تاجها در اثر خروج مواد مذاب از دل این سیاره شکل می گیرند. همچنین در ونوس مناطقی وجود دارد که در آنجا شیارها و لبه هایی در جهات مختلف به وجود آمده اند.

جو ونوس از بقیه سیارات منظومه شمسی سنگین تر است. به طور عمده این جو شامل دی اکسید کربن، مقدار کمی نیتروژن و بخار آب می باشد. مقادیر بسیار اندکی آرگون، مونوکسید کربن، نئون و دی اکسید سولفور نیز در آن ردیابی شده است. فشار جوی در ونوس ۹.۱۲۲ کیلو پاسکال تخمین زده می شود. این مقدار ۹۰برابر فشار جوی در زمین (معادل ۱۰۱ کیلو پاسکال) است.

● دما

دمای لایه های بالایی جو ونوس به طور میانگین ۱۳ درجه سانتیگراد می باشد، در حالیکه دمای سطح این سیاره به ۴۶۵ درجه سانتیگراد می رسد. ونوس داغ ترین سیاره منظومه شمسی و داغ تر از اغلب کوره ها است.

منبع مطلب : vista.ir