ماده شیمیایی که برای ضدعفونی استفاده می شود در جدول

ماده شیمیایی که برای ضدعفونی استفاده می شود در جدول را از این سایت دریافت کنید.

ضدعفونی‌کننده

ضدعفونی‌کننده

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ضدعفونی‌کننده‌ها یا مواد آنتی‌سپتیک (به انگلیسی: Antiseptic) دسته‌ای از مواد زیست‌کش هستند که در سطح بافت‌های زنده پوست و بدن استفاده می‌شوند و با اثر بر باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها، اسپور باکتری‌ها و سایر ارگانیسم‌ها آن‌ها را از بین می‌برند یا از رشد آن‌ها جلوگیری می‌کنند. این گروه از مواد اصولاً جدا از آنتی‌بیوتیک‌ها و گندزداها هستند، زیرا آنتی‌بیوتیک‌ها در داخل بدن باکتری را به‌طور ایمن از بین می‌برند.

برخی از این مواد، میکروب‌ها را از بین می‌برند (میکروب کش) در حالی که برخی دیگر فعالیت و تکثیر میکروبها را مهار می‌کنند (مهارگر باکتری).

گندزداها (به انگلیسی: Disinfectant) مواد پاک‌کننده ابزار، وسایل، لباس‌ها، کاشی‌ها، وان حمام، دستشویی و حمام هستند. مواد گندزدا برای پاکیزگی سطوح غیر زنده و مواد ضدعفونی‌کننده برای بافت‌ها و موجودات زنده به کار می‌روند.

باکتری‌کش‌ها، ضدعفونی‌کننده‌هایی هستند که خاصیت ضد باکتریایی آن‌ها اثبات شده باشد، موادی که ویروس‌ها را از بین می‌برند داروی ضد ویروس خوانده می‌شوند.

ضدعفونی به معنای استریل یا سترون کردن نیست و ممکن است پس از ضدعفونی، اشکال بسیار مقاوم باکتری‌ها مانند اسپور یا هاگ باکتری و پریون‌ها از بین نروند.[۱]

کاربرد[ویرایش]

ضدعفونی‌کننده‌ها از عفونت، پوسیدگی و سپتیسمی جلوگیری می‌کنند. استفاده از ضدعفونی‌کننده‌ها برای تأمین سلامتی بسیار ضروری است و از عوامل مهم پیشگیری از بیماری‌ها به‌خصوص، بیماری‌های مسری می‌باشد. تفاوت اصلی میان ضدعفونی‌کننده و پادزیست یا آنتی‌بیوتیک در این است که مواد ضدعفونی‌کننده فقط استعمال خارجی دارند و باکتری‌ها را نابود می‌سازند در حالی که پادزیست‌ها پس از مصرف خوراکی یا تزریقی وارد خون می‌شوند و عوارض کمی برای بدن دارند. همچنین از مواد ضدعفونی‌کننده برای ساخت مواد گندزدا استفاده می‌شوند.

مواد ضدعفونی‌کننده شامل دو دسته هستند، مواد ضدعفونی‌کنندهٔ باکتری کش (به انگلیسی: Bactericide) که قابلیت نابود سازی مستقیم سلول باکتری از طریق نابودسازی دیواره آن که منجر به جذب آب، تورم و ترکیدن آن می‌شود را دارند و مواد ضدعفونی‌کنندهٔ مهارگر باکتری (به انگلیسی: Bacteriostatic) که از رشد و تقسیم سلولی باکتری جلوگیری می‌کنند.

تاریخچه[ویرایش]

جوزف لیستر جراح انگلیسی نخستین توضیح گسترده پیرامون استفاده نوین از ضدعفونی‌کننده‌ها را بیان نمود.

نخستین توضیح گسترده پیرامون استفاده نوین از ضدعفونی‌کننده‌ها در عمل‌های جراحی در سال ۱۸۶۷ توسط جوزف لیستر جراح انگلیسی و طی مقاله‌ای با نام اصول گندزدایی در عمل جراحی (به انگلیسی: Antiseptic Principle of the Practice of Surgery) منتشر گشت که در آن از نظریهٔ میکروب‌های بیماری‌زا که نخستین بار توسط لویی پاستور بیان شده بود اقتباس گردید. طبق این مقاله استفاده از موادی مانند فنول (اسید کربولیک) می‌تواند بسیاری از میکروب‌ها را کشته و محل جراحی را ضدعفونی کند. برخی روش‌های ضدعفونی مشابه در گذشته توسط دانشمندانی چون بقراط و جالینوس و همچنین در کتیبه‌های باستانی سومری بیان گشته‌اند. افرادی چون جوزف اسمیت برای نخستین بار از موادی مانند الکل برای ضدعفونی زخمها و جراحت‌ها استفاده نمودند.[۲] نخستین استفاده از مواد ضدعفونی‌کننده را می‌توان در عصر باستان و به هنگام مومیایی کردن اجساد مشاهده نمود. امروزه از محلول آب و فنل که دارای قدرتی خاص و ثابت است به عنوان معیاری برای مقایسهٔ تأثیر و قدرت ضدعفونی‌کننده‌ها استفاده می‌شود.[۳]

مدتها قبل از کشف پنی‌سیلین بشر آموخته بود که به‌طور تجربی بعضی مواد خام را به عنوان عامل ضد میکروب مورد استفاده قرار دهد. ۶۰۰–۵۰۰ سال قبل از میلاد، چینی‌ها شیره کپک زده لوبیای شور را برای درمان عفونتها بکار می‌بردند. اصطلاح آنتی بیوز (Antibiosis) اولین بار در سال ۱۸۸۹ به‌وسیله ویلمین برای توجیه ماهیت رقابتی جوامع بیولوژیک که در آن فقط قویترین و اصلح‌ترین زنده می‌ماند، بکار برده شد و چند سال بعد این اصطلاح برای آنتاگونیسم میکروارگانیسم‌ها نیز مورد استفاده قرار گرفت. کشف اولین ماده آنتی‌بیوتیک به سال ۱۹۲۸ توسط فلیمینگ صورت گرفت، او به‌طور اتفاقی متوجه اثر ضد باکتریایی ماده مترشحه توسط قارچ پنی‌سیلیوم نوتاتوم شد. هاوارد فلوری (به انگلیسی: Howard Florey) این ماده را تخلیص کرد و با تجویز آن موفق به درمان عفونتها به روش سیستمیک شد. پس از این یافته دانشمندان مواد طبیعی دیگری را هم به عنوان آنتی‌بیوتیک شامل تتراسایکلین، استرپتومایسین و سفالوسپورین‌ها به دست آوردند. پس از شناسایی ساختار این مواد توسط شیمیدانها، با ایجاد تغییرات در آن‌ها انواع آنتی‌بیوتیک‌های صنعتی تولید شدند. در نهایت انواع جدید این گونه آنتی‌بیوتیک‌ها با اثر بخشی و ثبات شیمیایی بیشتر نیز تولید شدند.[۴]

ضد باکتری[ویرایش]

ضد باکتریها (به انگلیسی: Antibacterials) موادی هستند که تنها قابلیت نابود سازی باکتریها را دارند.

میکروب‌کش[ویرایش]

میکروب کش (به انگلیسی: Microbicides) هرگونه زیست‌کش (به انگلیسی: Biocide) است که عفونت‌های میکروبی شامل عفونت‌های ویروسی و باکتریایی را از بین می‌برد. زیست‌کش یک ماده شیمیایی یا میکروارگانیسم است که می‌تواند هر گونه ارگانیسم مضر را با استفاده از روش‌های شیمیایی یا بیولوژیکی از بین برده، خنثی یا کنترل‌کند. میکروب کش‌هایی که تنها ویژهٔ نابود سازی ویروس‌ها هستند شامل داروهای ضد ویروسی (به انگلیسی: Antiviral drug) و ویروس‌کشها (به انگلیسی: Virucide) می‌باشند.

پادزیست[ویرایش]

پادزیست*[۱] یا آنتی‌بیوتیک (به انگلیسی: antibiotic) به صورت کلی فراورده یا ماده‌ای است که از یک میکروارگانیسم تولید یا از آن گرفته می‌شود و میکروارگانیسم‌های دیگر را از بین می‌برد یا مانع فعالیت آن‌ها می‌شود. اما در کاربرد معمولتر، این تعریف شامل انواع آنتی‌بیوتیک‌های صنعتی همچون سولفونامیدها و کینولون‌ها می‌شود. انواع مختلف آنتی‌بیوتیک‌ها از لحاظ خصوصیات شیمیایی، فیزیکی، داروشناسی، طیف ضد میکروبی و مکانیسم عمل با هم تفاوت دارند.[۵]

آنتی‌بیوتیک‌های وسیع الطّیف، آن‌هایی هستند که در مقابل انواع مختلف میکرو ارگانیسمها فعّال می‌باشند. مانند تتراسایکلین که در مقابل بسیاری از باکتری‌های گرم منفی، کلامیدیا، مایکوپلاسما و ریکتزیاها مؤثر است. آنتی‌بیوتیک‌های با طیف محدود، آن‌هایی هستند که فقط در مقابل یک میکرو ارگانیسم یا طیف بسیار محدودی از میکروارگانیسم‌ها فعّال می‌باشند؛ مانند وانکومایسین که عمدتاً در مقابل کوکسی‌های گرم مثبت مانند استافیلوکوکها و انتروکوکها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

منبع : fa.wikipedia.org

مواد شیمیایی که به عنوان ضدعفونی کننده کاربرد دارند

آگاهی داشتن از ویژگی های مواد شیمیایی ضدعفونی کننده و شرایط لازم برای اثرگذاری بر میکروب ها به ویزه در شرایط کنونی جامعه که درگیر ویروس کوید19 هستیم، ضروری است.

بررسی ضدعفونی کننده های شیمیایی

بررسی ضدعفونی کننده های شیمیایی ضدعفونی کننده و گندزدای شیمیایی چیست؟

یکی از عوامل تاثیرگذار بر سلامت انسان ضدعفونی بودن محیط زندگی وی از هر گونه باکتری و میکروب است و به همین دلیل است که روش های ضدعفونی کردن و به ویژه مواد شیمیایی موثر در از بین بردن میکروب ها و باکتری ها بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

این مسئله به ویژه در بیمارستان ها که به ذات محیطی آلوده هستند و به دلیل نوع خدماتی که ارائه می دهند و آلودگی های محیطی آن می تواند بر سلامت بیماران و همراهان آنها تاثیر منفی بگذارد، اهمیتی دو چندان دارد. در این دست از محیط ها ضدعفونی بودن محیط و تجهیزات پزشکی با روش های مکانیکی و مواد شیمیایی صورت می گیرد.

در این مقاله قصد داریم بیشتر با مواد شیمیایی که به عنوان ضدعفونی کننده در صنعت و حتی زندگی روزمره ما کاربرد دارند، آشنا شویم. زیرا گاهی شرایطی پیش می آید که انتشار ویروسی همانند کرونا رعایت مسایل بهداشتی و روش صحیح ضدعفونی کردن وسایل در خانه نیز ضرورت می یابد. بنابراین برای افزایش آگاهی در این زمینه با ما همراه باشید.

آشنایی با تعریف دقیق اصطلاحات رایج در زمینه ضدعفونی کردن

• شستشو یا پاک کردن : برطرف کردن گرد و غبار، خون یا برخی آلودگی ها از روی اجسام به کمک آب و ماده صابونی

"در زندگی روزانه اغلب این روش به عنوان بهترین روش از بین بردن آلودگی ها معرفی می شود ولی در بیمارستان ها و مراکز بهداشتی اغلب از روش های دیگر ضدعفونی کردن در کنار شستشو استفاده می شود."

• گندزدایی : این روش برای از بین بردن ارگانیسم های بیماری زا که روی اشیا وجود دارند استفاده می شود.

با توجه به تعریف، اغلب گندزدایی در مراکز درمانی کاربرد دارد ولی لازم است بدانید که این روش، استریل شدن کامل سطح مورد نظر را تامین نمی کند و هدف از گندزدایی حداقل کردن خطر عفونت یا فساد محصولات است.

• ضدعفونی کردن : در این روش که در زندگی روزمره نیز کارایی دارد برای جلوگیری از عفونت، سطح بافت زنده را با مواد ضدعفونی کننده تمیز می کنند.

لازم است بدانید در روش ضدعفونی کردن هدف متوقف کردن رشد و نمو باکتری های روی بافت زنده است ولی در گندزدایی کشتن و تخریب باکتری ها هدف اصلی است. الکل به عنوان یک ماده گندزدا و ضدعفونی کننده شناخته شده است و به همین دلیل جایگاه خاصی در مصارف خانگی پیدا کرده است.

ویژگی های ضدعفونی کننده مناسب

ترکیبات شیمیایی بسیاری وجود دارد که می توانند روی میکروب ها تاثیر گذاشته و باعث توقف رشد یا از بین رفتن آن ها شود. اما با توجه به اینکه هر ترکیب اثری خاص بر نوع میکروب ها دارد قبل از استفاده از مواد شیمیایی برای ضدعفونی کردن سطوح و از بین بردن میکروب ها می بایست از اثر این مواد شیمیایی آگاهی کاملی کسب شود.

با توجه به اینکه فعالیت میکروب ها و باکتری ها با یکدیگر متفاوت است برای اطمینان از ضدعفونی بودن محیط و از بین بردن کامل میکروب ها باید ماده شیمیایی مناسب با نوع فعالیت میکروب ها را انتخاب نمود. در غیر این صورت ممکن است از ماده ای به عنوان ضدعفونی کننده استفاده شود که با فعالیت میکروب های موجود در محیط سازگار بوده و تاثیری بر توقف رشد آن ها نداشته باشد.

برای انتخاب بهترین ماده شیمیایی چه عواملی را باید در نظر داشت؟

• فعالیت ضد میکروبی ماده مورد نظر : اولین فاکتور برای انتخاب ماده ضدعفونی کننده، دارا بودن خاصیت میکروب کشی آن ماده یا ترکیب است. در واقع این ماده باید در غلظت پایین، طیف وسیعی از اثربخشی را همانند ضدقارچ و ضدویروس بودن را برای انواع میکروارگانیسم ها داشته باشد.

• دارا بودن قابلیت انحلال در حلال ها : جهت تاثیرگذاری بیشتر یک ترکیب شیمیایی دارای خواص ضدعفونی کننده باید قابلیت حل شدن در آب یا دیگر حلال ها را داشته باشد.

• پایدار بودن از نظر فیزیکی و شیمیایی : یکی از موارد مهم برای انتخاب ضدعفونی کننده، پایدار بودن آن است. در واقع این دست از مواد شیمیایی نباید در اثر گذشت زمان تاثیر ضدمیکروبی خود را از دست بدهند. می توان گفت این عامل یکی از مهم ترین عوامل است، زیرا برای این دست از ترکیبات انبارداری و نگهداری به مدت طولانی امری طبیعی است.

• عدم ایجاد مسمومیت برای انسان و حیوانات : یک ضدعفونی کننده مناسب باید فقط برای میکروارگانیسم ها اثر سوء داشته باشد و برای سلامت انسان و دیگر حیوانات خطری ایجاد نکند.

• یکنواختی در ترکیبات : ضدعفونی کننده ای مناسب است که از نظر پراکندگی ترکیبات دارای فازی یکنواخت باشد. به عبارت دیگر، در هر بار استفاده با مقدار مورد نیاز باید درصد ترکیبات ثابت باشد و بافتی یکنواخت در کل محلول وجود داشته باشد و مثلا ته نشین شدن باعث کاهش این یکنواختی نشود.

• فعال بودن در دمای اتاق : ضدعفونی کننده مناسب باید در دمای اتاق فعال باشد و برای تاثیر بر میکروارگانیسم ها نیازی به حرارت دادن آن نباشد.

• قابلیت نفوذ : با توجه به اینکه برای ضدعفونی کردن برخی سطوح باید مواد ضدعفونی کننده قابلیت نفوذ به سطوح داخلی را داشته باشد ، این ویژگی یکی از عوامل مهم برای انتخاب ماده ضدعفونی کننده است. درصورت پایین بودن قابلیت نفوذ، اثر آن تنها محدود به سطحی می شود که مواد روی آن استفاده شده است.

• عدم آسیب رساندن به سطوح و لوازم : این ترکیبات شیمیایی نباید خاصیت خورندگی داشته و یا باعث تغییر رنگ سطوح شود. به بیان دقیق تر این مواد نباید زنگ زدگی یا بد شکل شدن فلزات را باعث شود یا حتی به بافت و رنگ منسوجات آسیب وارد کند.

• بدون بو : بهتر است این دسته از ترکیبات بدون بو بوده و یا بوی مطبوعی را در محیط ایجاد نماید.

• دارا بودن قدرت پاک کنندگی : یک ضدعفونی کننده اگر قدرت پاک کنندگی نیز به همراه داشته باشد، اثر نهایی آن بهبود خواهد یافت.

• اثر سریع و ماندگار : برای ماده ضدعفونی کننده مهم است که سریع عمل کرده و حتی پس از شستشو اثر خود را حفظ نماید.

در کنار عوامل گفته شده برای انتخاب ضدعفونی کننده مناسب باید برخی نکات دیگر را که بیشتر مربوط به هنگام مصرف می شود نیز در نظر گرفت. به کمک این موارد علاوه بر ضدعفونی شدن بهتر سطوح ، سلامت فرد نیز تامین می شود.

منبع : kimiacommercial.com

آشنایی با انواع مواد ضدعفونی کننده؛ کاربردها، مزایا و معایب

با توجه به شیوع کرونا،همه ما اطلاعاتی در زمینه انواع محلول ضدعفونی کننده داریم.این مقاله در انتخاب بهترین مواد ضدعفونی کننده به شما کمک می کند

خانه>مقالات>شاخه عمومی

آشنایی با انواع مواد ضدعفونی کننده؛ کاربردها، مزایا و معایب

21 آذر 1400 فهرست مطالب

راهنمای جامع انتخاب ضدعفونی کننده ها

نظافت، مهمترین اقدام برای حفظ بهداشت و کنترل شیوع آفات و بیماری هاست. انتشار یا انتقال میکروارگانیسم ها میتواند از آلودگی مستقیم تأسیسات، وسایل نقلیه، افراد، جابجایی حیوانات یا محصولات حیوانی رخ دهد. پس از پیداش بیماری کووید19، اهمیت مواد ضدعفونی از پیش فراتر رفته است. برای مبارزه با بیماری‌های عفونی به شیوه‌ای مقرون‌به‌صرفه و منسجم، باید از حمایت عمومی استفاده کرد. افراد به نوبه خود، حق دارند از شیوه های مناسب و مسئولانه مطلع شوند. آشنایی با انواع محلول ضدعفونی کننده و انتخاب بهترین ضدعفونی کننده یکی از ضروریات دنیای امروز است.

آشنایی با انواع محلول ضدعفونی کننده

برای خرید بهترین محلول ضدعفونی کننده سطوح، کافیست به مقاله “ راهنمای جامع انتخاب بهترین ضدعفونی کننده سطوح” مراجعه کنید.

اصطلاحات رایج در نظافت و حفظ بهداشت

رعایت بهداشت و نظافت برای بدن و محیط اطراف امری ضروری و لازم به نظر می رسد. این امر از طرق مختلفی مانند استفاده از مواد ضدعفونی کننده، گندزداها و غیره صورت می پذیرد. نحوه استفاده، موارد کاربرد و قدرت مکانیسم روش های مختلف بهداشتی با هم متفاوت است. ممکن است هر روش، پیش نیاز یا مکمل روش دیگر باشد. عموما واژگان متنوعی برای این منظور به کار می رود. در زیر به چند مورد از پرکاربردترین اشاره خواهد شد:

1. تمیزکردن(Cleaning): تمیز کردن فرآیند حذف کثیفی، گرد و غبار و سایر خاک های قابل مشاهده از سطوح است. معمولاً با یک پارچه یا دستمال مرطوب همراه با مواد شوینده، صابون یا حلال تکمیل می شود. تمیزکردن باکتری ها یا ویروس ها را از بین نبرده یا از سطوح پاک نمی کند، اما امری ضروری است. تمیز کردن همیشه باید قبل از ضدعفونی کردن، گندزدایی و استریل کردن انجام شود زیرا کارایی هر فرآیند را بهبود می بخشد.

2. سنیتایز(Sanitize): سنیتایزرها یا مواد ضدعفونی کننده دست، مقدار باکتری روی سطح را کاهش می دهند. اما باکتری ها و ویروس ها را از روی سطوح از بین نمی برند. در عوض، میزان باکتری روی یک سطح را طبق استانداردهای بهداشت عمومی، به سطح ایمن کاهش می دهد. سنیتایزرها اغلب بر روی سطوح تماس با مواد غذایی استفاده می‌شوند. زیرا در مقایسه با مواد ضدعفونی‌کننده‌، قدرت مواد شیمیایی در آنها کمتر است.

3. ضدعفونی کردن(Antisepticise): مواد ضدعفونی کننده یا گندزداهای پوست، مواد شیمیایی برای تمیز کردن پوست و زخم ها هستند. آنها می توانند میکروارگانیسم ها را بکشند یا از رشد آنها جلوگیری کنند.

4. گندزدایی کردن(Disinfect): گندزدایی، باکتری ها و ویروس های مشخص شده روی سطوح را از بین می برد یا غیرفعال می کند. گندزدایی، یکی از مطمئن ترین راه ها برای جلوگیری از انتشار عفونت و میکروب است. اگرچه در سطوح تماس با مواد غذایی بیشتر از سنیتایزرها استفاده می‌شوند، اما می‌توان گندزداها هم به کار برد. در این صورت، باید حاوی مواد شیمیایی ایمن برای غذا باشند. گندزدایی در شرایط مختلفی انجام می شود. به ویژه اکنون که با کووید-19 مبارزه می کنیم، استفاده از گندزداها در کنار مواد ضدعفونی (به ویژه در بیمارستان ها و سایر مراکز پزشکی) اهمیت بسزایی دارد.

5. استریلیزه کردن(Sterilization): استریل کردن نه تنها باکتری و ویروس، بلکه همه اشکال حیات میکروبی را از بین می برد. استریلیزه کردن کاری نیست که افراد عادی در خانه خود انجام دهند. این عمل بیشتر در اتاق های جراحی و آزمایشگاه ها دیده می شود. قدرت مواد استریلیزه از مواد ضدعفونی بیشتر است.

6. آنتی باکتریال(Antibacterial): آنتی باکتریال ها نیز مواد شیمیایی هستند که افراد می توانند از آنها برای تمیز کردن نواحی پوست استفاده کنند. صابون ها و اسپری ها اغلب حاوی آنتی باکتریال هستند. اسپری های آنتی باکتریال در از بین بردن یا کند کردن رشد باکتری ها موثر هستند. با این حال، آنها ویروس ها را نمی کشند یا از رشد آنها جلوگیری نمی کنند.

7. آنتی بیوتیک(Antibiotics): آنتی بیوتیک ها نوعی داروی تجویزی هستند که می توانند عفونت های باکتریایی را درمان کنند. هم مواد ضدعفونی کننده و هم آنتی بیوتیک ها می توانند عفونت های باکتریایی را درمان کنند. افراد می توانند هر دو نوع را روی پوست یا غشاهای مخاطی اعمال کنند. می توان آنتی بیوتیک ها را به صورت خوراکی نیز مصرف کرد تا عفونت های داخل بدن را درمان کند.

از بین بردن ویروس ها و باکتری های روی سطح و دست

و اما طبق سازمان EPA مرجع حفاظت از محیط زیست، محصولاتی که برای از بین بردن ویروس ها و باکتری های روی سطح استفاده می شوند، به عنوان آفت کش های ضد میکروبی ثبت شده اند. مواد ضدعفونی کننده و گندزداها، دو نوع آفت کش ضد میکروبی هستند. جدول زیر فرآیندهای مختلف بهداشتی را از نگاه سازمان EPA ارائه می دهد:

فرآیندهای مختلف بهداشتی از نگاه سازمان EPA

به دلیل اهمیت حفظ جان انسان ها در عمل های جراحی پزشکی با سایر خدمات درمانی، لزوم استفاده از مواد ضدعفونی کننده برای افراد حیاتی است. علاوه بر آن، مواد گندزدا برای نظافت محیط بیمارستان و دستگاه ها ضروری و واجب است. به همین دلیل در این مقاله نخست به بررسی مواد ضدعفونی کننده پرداخته می شود.

ضدعفونی کننده چیست؟

ضدعفونی، فرآیندی است که بسیار یا همه میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا را بر روی بافت زنده از بین می برد.

مواد ضدعفونی، موادی است که رشد میکروارگانیسم ها را متوقف یا کند می کند. اغلب در بیمارستان ها و سایر محیط های پزشکی برای کاهش خطر عفونت در طی جراحی استفاده می شوند.

انواع محلول ضدعفونی کننده در محیط های پزشکی استفاده می شود. این محلول ها، شامل مالش دست، شستشوی دست و آماده سازی پوست می شود.

تفاوت ضدعفونی کننده و گندزدا

تفاوت ضد عفونی کننده(Antiseptic) و گندزدا(Disinfectant) چیست؟

ضدعفونی‌کننده‌ها و گندزداها هر دو میکروارگانیسم‌ها را از بین می‌برند و بسیاری از مردم این اصطلاحات را به جای یکدیگر استفاده می‌کنند. اما تفاوت زیادی بین ضد عفونی کننده ها و گندزدا ها وجود دارد.

یک ماده ضد عفونی کننده (آنتی سپتیک) روی بدن اعمال می شود. در حالی که گندزدا ها روی سطوح غیر زنده مانند میزها و نرده ها اعمال می شوند. به عنوان مثال: پزشک یک ماده ضد عفونی کننده را روی محل جراحی روی بدن فرد قرار می دهد. اما از یک گندزدا برای استریل کردن میز عمل استفاده می کند.

منبع : www.aralshimi.com