کوچکترین واحد پول زمان قاجار

کوچکترین واحد پول زمان قاجار را از این سایت دریافت کنید.

یکای پول ایران

یکای پول ایران

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آن‌را از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد.

برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع، با ارایهٔ منابع معتبر این مقاله را بهبود بخشید. مطالب بی‌منبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد.

نگاره بازسازی شده از سکه دریک

اسکناس ۵۰۰ ریالی (معادل ۵ پهلوی) متعلق به فروردین سال ۱۳۱۷ خورشیدی با تمثال رضاشاه و نشان شیر و خورشید

سکه ۲۰۰۰ دیناری (دوهزاری یا دوزاری چرخی) که معادل ۲ قران بود (دوره محمدعلی شاه قاجار)

یکای پول ایران ریال ایران است که بنابر ماده یک قانون پولی و بانکی کشور، برابر یکصد و هشت هزار و پنجاه و پنج ده میلیونیم ۰٫۰۱۰۸۰۵۵ گرم طلای خالص است.[۱] یک ریال به یکصد دینار تقسیم می‌شود اما چون ریال واحد بسیار کوچکی است، تقسیمات آن در حسابداری به کار نمی‌رود. واحد غیررسمی تومان (ده ریال) نیز برای شمارش پول ایران به‌کار می‌رود. طبق استاندارد ISO-۴۲۱۷ ریال ایران با علامت اختصاری IRR در معاملات جهانی نشان داده می‌شود.[۲] استاندارد یونی‌کد برای ریال نویسهٔ سازگاری «نشان ریال» به‌شکل «﷼» را در موقعیت U+FDFC تعریف کرده‌است.[۳]

تاریخچه پول در ایران[ویرایش]

در تاریخ ایران انواع مختلفی از پول‌ها و سکه‌ها وجود داشته که نقش مهمی در زندگی انسان ایفا کرده‌اند و آدم‌ها از آنها برای معاملات استفاده می‌کردند. آنچه می‌خوانید تاریخچه پول در ایران است.

دریک - هخامنشیان پشیز - ساسانیان دینار - ساسانیان محمودی - غزنویان چاو - ایلخانیان صنار - صفویه عباسی - صفویه نادری - افشاریه پاپاسی - قاجاریه شاهی - قاجاریه قران - قاجاریه تومان - قاجاریه اشرفی - قاجاریه ریال - پهلوی دریک (زریک)

از جمله نخستین پول‌های تاریخی در ایران که توسط حکومت‌ها ایجاد شده دریک است. تاریخچه دریک به حکومت هخامنشیان بازمی‌گردد و در آن زمان بسیار مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است. دریک به سکه‌های طلا در زمان هخامنشیان گفته می‌شد که روی آن نقش یک کماندار حکاکی شده بود.

پشیز

در زبان عامیانه پشیز را چیز بی‌ارزش می‌پندارند درحالی‌که در زمان‌های گذشته درصدی از یک واحد پولی (درم) در ایران محسوب می‌شده‌است. در حکومت ساسانیان سکه‌هایی مسی و برنزی ضرب می‌شد که به آن پشیز می‌گفتند و به‌عنوان پول از آن استفاده می‌کردند که ارزش آن تقریباً برابر پاپسی یا فلوس بوده‌است. البته نام‌های دیگری مانند فلس، قاز، پاپسی یا پول سیاه نیز برای پشیز به‌کار می‌رفته که در زمان خود رایج بوده‌است.

دینار

دینار درحال‌حاضر نیز واحد پول کشورهای بسیاری است. دینار در قدیم به نوعی سکه از جنس طلا گفته می‌شد که در زمان ساسانیان از آن برای تشریفات استفاده می‌شد. البته گفته می‌شود در ابتدا نام آن دنار بوده که امروزه در زبان عربی وارد شده و به دینار تبدیل شده‌است.

محمودی

واحد پول حکومت غزنویان به فرماندهی سلطان محمود غزنوی که به‌نظر می‌رسد نام محمودی نیز برگرفته از نام سلطان محمود بوده‌است. در زمان حکومت غزنویان از محمودی به‌عنوان پول استفاده می‌شده و با این پول مبادلات صورت می‌گرفت.

چاو

با حمله مغول‌ها به ایران و در دست گرفتن حکومت پول رسمی کشور چاو شد. چاو اولین اسکناس کاغذی در ایران بود که در حکومت مغول‌ها تولید شد.

صنار

می‌گویند صنار مخفف صد دینار است که با تکرار زیاد به این صورت درآمده است. سکه‌های مسی که ارزش آنها برابر صد دینار بود و در زمان صفویان از آن به‌عنوان پول استفاده می‌شد.

عباسی

همچون محمودی، عباسی نیز نوعی سکه در زمان حکومت صفویان بوده که از نام شاه عباس صفوی برگرفته شده‌است. سکه‌هایی از جنس نقره و مس که به‌عنوان پول از آنها استفاده می‌شد. ارزش آنها زیاد نبود و در مقابل به سکه‌های طلا در آن زمان اشرفی گفته می‌شد.

نادری

در دوران نادر شاه افشار به پول‌های رایج در آن زمان نادری می‌گفتند و با آن معاملات خود را انجام می‌دادند.

پاپاسی

در اصطلاح عامیانه به پول‌های کم‌ارزش و پول خرد گفته می‌شد که ارزش آن برابر پشیز یا کمتر از آن بوده و به‌عنوان پول از آن استفاده می‌کردند.

شاهی

در حکومت قاجار نوعی واحد شمارش پول بوده که در گذشته ارزش آن برابر پنجاه دینار بوده‌است. سکه‌های شاهی از نوع طلا نیز بوده‌است که ارزش آن برابر دو ریال در آن زمان بوده‌است.

قران

واحد پول در زمان حکومت قاجار قران بوده‌است. به‌نظر می‌رسد قران برگرفته از سلطان صاحب قران لقب ناصرالدین‌شاه بوده‌است. ارزش هر قران برابر هزار دینار بوده‌است.

تومان

تومان یا در زبان عامیانه تومن واحد شمارش پول در زمان قاجار بود. هر تومان برابر ۱۰ ریال است. امروزه نیز از تومان به‌عنوان واحد شمارش پول البته به‌صورت غیررسمی استفاده می‌شود. کلمه تومان به معنی ۱۰ هزار است. در زمان امپراتوری مغول‌ها کسی را که ۱۰ هزار سرباز داشت امیرتومان می‌گفتند.

ریال

یکای پول ایران از زمان پهلوی که ارزش آن یک دهم تومان است و در واقع ارزش کمی است. اکنون نیز واحد پول رسمی کشور است اما در میان عوام از تومان استفاده می‌شود. در معاملات بین‌المللی از علامت IRR برای نمایش ریال ایران استفاده می‌کنند.

در طول حکومت‌های برسرکار آمده در ایران انواع پول‌ها و سکه‌های مختلفی به‌وجود آمده و از آن استفاده شده که هر یک پس از مدتی از بین رفته‌اند و جای خود را به پول دیگری داده‌اند.[۴][۵]

منبع : fa.wikipedia.org

واحد پول قاجار و پهلوی

واحد اصلی پول قاجار تاریخچه پول واحد پول قاجار,واحد پول ایران در دوره پهلوی,کوچک‌ترین واحد پول ایران,تاریخ و تمدن,تاریخ ایران و جهان

تازه های تاریخ و تمدن

فتحعلی شاه قاجار چه کسی بود و چه کرد؟

فتحعلی شاه قاجار آشنایی با زندگی نامه فتحعلی شاه قاجار فتحعلی‌شاه قاجار دومین شاه از نسل قاجار بود…

بیشتر »

*تبلیغ نکنید !!!!!!!!!!* اگر میخواهید دیده نشوید.

دوست داری با اطمینان و ایمن در ارز دیجیتال معامله کنی؟

قبل از به بار آمدن ویرانی، رابطتو نجات بده!

واحد پول قاجار و پهلوی

مجموعه: تاریخ و تمدن

واحد پول قاجار و پهلوی

امروزه تومان (با تلفظ تُمَن) واحد کاربردی و غیر رسمی و عامیانه پول کشور ایران است، که مردم ایران از آن استفاده می‌کنند (هر تومان برابر 10 ریال است).

 تومان، واژه ای مغولی با کاربرد نظامی

«تومان» وام‌واژه‌ای از زبان مغولی است، به معنی ده هزار. در تقسیمات و ترتیبات لشگری و نظامی گری به ده هزار سرباز، تومان گفته و فرمانده آن را امیر تومان می‌نامیدند، این کلمه پس از حمله مغول به عنوان واحد عددی برابر با ( 10000 ) با کاربرد لشکری و نظامی مغولی وارد ایران شد.

واحد اصلی پول قاجار تومان، قران و شاهی بود. تومان واژه‌ی ترکی ایغوری است به معنی ده‌هزار که در تقسیمات لشکری هر ده‌هزار سرباز تومان و فرمانده‌ی آنها امیرتومان نامیده می‌شد.تا پیش از قاجار از این واحد پولی استفاده نمی‌شد. در دوره‌ی مغول ده‌هزار دینار را برابر تومان می‌دانستند. یک‌تومان مغول برابر صدهزار تومان امروز می‌ باشد. تومان طلا اولین بار در زمان فتحعلی‌شاه قاجار ضرب شد.

وزن آن در 1224 قمری (1188 شمسی) یک‌مثقال و یک‌ششم مثقال بود. در سال 1298 قمری در زمان ناصرالدین‌شاه، وزن طلای تومان کاهش یافت و ارزش آن برابر ده‌قران نقره یا ده‌هزار دینار شد. اما سکه‌ای به نام دینار وجود نداشت. در سال 1308 شمسی که آحاد پول ایران تغییر کرد، تومان به معنای ده ‌ریال شد که هنوز هم این لفظ رایج است.

در زمان فتحعلی‌شاه، سکه‌ی نقره‌ی جدید، یعنی "قران" متداول شد، که معادل یک‌دهم تومان و پنج‌عباسی یا بیست‌شاهی بود. در این زمان شاهی به صورت سکه‌ی مسی در آمده بود. بنابراین سه شکل سکه در ایران رایج بود: تومان‌های طلا، قران نقره و شاهی مسی. ولی پول رایج سکه‌های نقره بود.

پول دوره‌ی قاجار تا اوایل دوره‌ی پهلوی رایج بود. اما طلا پشتوانه‌ی پول نبود. در سال 1308 شمسی طلا پشتوانه‌ی پول شد. مسکوک نقره‌ی یک‌ریالی به نمایندگی ریال طلا در کشور رایج و قران برچیده شد؛ مسکوک نقره، نیم‌ریالی، دوریالی و پنچ‌ریالی شد.

ریال در اصل واژه‌ی اسپانیایی است و آن نام سکه‌ی نقره‌ای رایج در آن سرزمین بود که به معنی "شاهی" است. این واژه مترداف "رویال" (Royal) انگلیسی و "رگالیس" لاتین است که آن هم به معنای شاهی است و از ریشه "رکس" (Rex) یعنی شاه است.

از مسکوکات قانونی طلا در ایران در دوره‌ی رضاشاه، سکه‌ی پهلوی است که بر اساس قانون مصوب سال 1310 شمسی در مجلس شورای ملی، که برای تعیین واحد و مقیاس پول ایران به تصویب رسید، سکه‌ پهلوی طلا به ارزش صدریال ضرب شد. این سکه دارای عیار 900 در هزار بود و با عکس شیر و خورشید و پادشاه مزین شده بود.

پس از انقلاب 1357 در بهار 1358 سکه‌ی طلای ایرانی ضرب شد که به نام "بهار آزادی" که دارای همان عیار پهلوی است. مسکوکات ریال نیز در این دوره ضرب و اسکناس نیز مانند زمان پهلوی منتشر شد.

نشر اسکناس

مدیریت بانک در ایران را ایران ‌شناسان بنام نظیر هوتم شیندلر و ژوزف رابیو بر عهده داشتند. با ابتکار رابیو بانک شاهنشاهی اقدام به چاپ اسکناس‌های کوچک کرد و هم از این راه وارد زندگی روزمره مردم شد و سود سرشاری کسب کرد. اسکناس در آغاز قرار بود با پشتوانه‌ی طلا چاپ شود، اما بعدها با پشتوانه‌ی نقره به چاپ رسید و نیز می‌بایست پشتوانه طلا برابر هفتاد درصد اسکناس‌های در گردش باشد که بعدها به رقم پنجاه درصد و پس از آن به سی درصد تبدیل شد؛ که در حقیقت هفتاد درصد اسکناس‌ها بدون پشتوانه بود، که این کار سود سرشاری برای بانک در بر داشت.

واحد پول ایران دوره پهلوی (ریال- قران . تومان)

در سال 1308 شمسی به موجب قانون احاد، با کم شدن ارزش دینار و نیاز به واحد پول ساده و قوی، واحد اصلی پول ایران از دینار به ریال تبدیل گردید. هر صد دینار جدید معادل یک ریال شد و ریال واحد اصلی قرار گرفت و دینار جدید شد پول خرد کمتر از 1 ریال. اما تبدیل واحد پول قدیمی دینار و تومان قدیمی به دینار و ریال جدید برای مردم نامانوس بود و عادت قبلی مردم باقی ماند.

از آنجاییکه 1 ریال جدید با 1 قران سابق برابر بود، مردم بجای ریال ، همان قران را می‌گفتند. به این ترتیب دینار که کم ارزش شده بود کنار رفت ولی ریال هم رواج کاربردی در زبان معاملات ایرانیان نیافت. در زبان مردم یک ریال (1000 دینار قدیم برابر 100 دینار جدید) را یک قِِران می‌گفتند و هر ده ریال (ده قِران) را یک تومان. البته واحد پول رسمی دینار به پول خرد کمتر از یک ریال تبدیل شد و ریال قدرتمندتر جای آن را گرفت.

در واقع کوچک‌ترین واحد پول ایران در آخر دوره قاجار،دینار بود. طبیعتا  یک تومان معادل ده هزار دینار یا برابر ده قران بود. سکه اسپانیایی رئال پس از ورود به ایران با نام ریال بر مبنای وزنش، مطابق 5/117 دینار گرفته شده بود اما از آغاز دوران رضاشاه پهلوی سکه‌های ریال به جای 5/117 دینار به مبلغ 100 دینار (مطابق 1 قران) کاهش داده شدند. بنابراین قران و ریالی که از دوره پهلوی تا امروز به کار می‌بریم مقداری با مفهوم آن در دوران قاجار متفاوت است.در سال 1308 خورشیدی به موجب قانون آحاد، پول ایران تغییر یافت و واحد پول به ریال تبدیل گردید :

یک شاهی ------------50دینار

یک محمودی (صددینار: صَنّار)------------100 دینار

یک عباسی------------ 200 دینار

یک نادری (ده‌شاهی) ------------500 دینار

یک قران قاجار------------1000 دینار

یک تومان قاجار------------10000 دینار

از 1308 به بعد:

یک ریال (واحد رسمی پول ایران)------------100 دینار

یک قران (در زبان مردم)------------100 دینار

یک تومان (در زبان مردم) ------------ 10 قران = 10 ریال = 1000 دینار

منبع : www.beytoote.com