یک قطره عسل

یک قطره عسل را از این سایت دریافت کنید.

پردازش امنیتی ...

بررسی امنیت مرورگر شما قبل از دسترسی به

sci-hub.ir

لطفا 2 ثانیه صبر نمایید

Anti-DDoS & Website Security by GENIUS GUARD

منبع مطلب : sci-hub.ir

قصه یک قطره عسل (فایل صوتی، متن، مفهوم و پاسخ سوالات)

قصه یک قطره عسل داستانی است که در گوش کن و بگو صفحه ۸۷ فارسی ششم درباره آن سوال شده. فایل صوتی آن را گوس کنید، متن آن را بخوانید و منظور و هدف داستان یک قطره عسل را تفسیر کنید.

ستاره » ✍️ محتوای کمک درسی » پایه ششم » فارسی پایه ششم » قصه یک قطره عسل (فایل صوتی، متن، مفهوم و پاسخ سوالات)

قصه یک قطره عسل (فایل صوتی، متن، مفهوم و پاسخ سوالات)

قصه یک قطره عسل داستانی است که در گوش کن و بگو صفحه ۸۷ فارسی ششم درباره آن سوال شده. فایل صوتی آن را گوس کنید، متن آن را بخوانید و منظور و هدف داستان یک قطره عسل را تفسیر کنید.

آخرین به روز رسانی: آبان 11, 1400

ستاره | سرویس محتوای کمک درسی – قصه یک قطره عسل داستانی است از کتاب «قصه های خوب برای بچه های خوب» نوشته‌ مهدی آذر یزدی که در کتاب فارسی ششم درباره آن سوال پرسیده شده است تا دانش آموزان با گوش دادن به فایل صوتی آن، آنچه از این قصه درک کرده اند را بنویسند. در این مطلب متن و فایل صوتی قصه یک قطره عسل را به همراه مفهوم داستان و جواب سوالات گوش کن و بگو صفحه ۸۷ فارسی ششم می‌خوانید.

فایل صوتی قصه یک قطره عسل

پخش‌کننده صوت 00:00 00:00

برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.

متن قصه یک قطره عسل

یک روزی بود و یک روزگاری. یک مرد شکارچی بود و یک سگ شکارچی تربیت شده داشت که به او کمک می کرد. سگ شکاری سگی بود لاغر اندام با دستها و پاهای باریک و بلند که از هر حیوانی تندتر می دوید و همینکه شکارچی فرمان می‌داد سگ خرگوشها و آهوها را دنبال می‌کرد و آنها را می‌گرفت و پیش صاحبش می‌آورد یا هر وقت شکارچی مرغی چیزی را با تیر می‌زد سگ می دوید و پیش از اینکه شکار بمیرد آن را زنده نزد شکارچی می رسانید.

یک روز مرد شکارچی با سگش به شکار رفت و در دنبال آهویی گذارشان به کوهستانی افتاد که خیلی سبز و خرم بود و در پستی‌ها و بلندی‌ها، درخت‌ها و گل‌ها و علفهای فراوان روییده بود و در آن کوهستان به غاری رسیدند. شکارچی نگاه کرد و دید در اطراف غار، زنبورهای عسل پرواز می‌کنند و از شکاف یک سنگ قطره قطره عسل می‌چکد. فهمید زنبورهای عسل در شکاف سنگ‌ها خانه دارند و اینطور که معلوم است مدتهاست پای انسانی به آنجا نرسیده و عسلهای زیادی جمع شده و لابلای سنگ‌ها از عسل لبریز شده و از شکاف سنگها عسل جاری شده و روی خاک خشک می‌شود.

مرد شکارچی از دیدن این وضع بسیار خوشحال شد و با خود گفت: «اگر هیچکس دیگر گذارش به اینجا نیفتد تا مدتی از زحمت شکار راحت می‌شوم و هر روز می آیم قدری از این عسل به شهر می‌برم و می‌فروشم و با آن زندگی می‌کنم و تا مدتها این عسل تمام نمی‌شود، زیرا دامنهٔ کوه و صحرا پر از گل و سبزه است و زنبورها که در اینجا وطن دارند خیلی زیاد هستند و کارشان هم ساختن عسل است.» تنها مشکلی که در میان بود هجوم زنبورها بود. اما در دنیا هیج کاری بی زحمت نیست.

شکارچی لباسهای خود را محکم بست و صورت خود را با پارچه ای پوشاند و با احتیاط کوزه هایی را که برای آب همراه داشت از عسل پر کرد و به شهر برگشت و عسل را برای فروش به بازار برد و سگش هم همراهش بود.

شکارچی به یک دکان بقالی نزدیک شد و گفت: «قدری عسل خالص دارم می‌خواهم بفروشم.» مرد بقال کوزهٔ عسل را گرفت و کمی از آن را چشید و گفت:

«آفرین بر تو و بر این عسل ! من همیشه چند جور عسل موجود دارم، عسلی دارم که خودم آن را از دهات می‌آورم و تصفیه می‌کنم و موم آن را جدا می کنم و عسل خالص را می‌فروشم، عسل ديگری دارم که آن را با مومش از کند و خارج می کنند و می آورند و می‌خرم و همانطور با موم می‌فروشم، عسل دیگری هست که تصفیه شده می آورند و جداگانه خرید و فروش می‌کنم و گاهی شربت قند و مربا با آن مخلوط کرده اند و مشتری‌های عسل شناس، آن را نمی پسندند، عسل‌های خالص هم که از هر ولایتی می‌آورند مزهٔ مخصوص دیگری دارد.

اما این عسل از همهٔ آنها بهتر است، از عطر آن و مزهٔ آن معلوم است که عسلی خالص است و از ولایتی آمده که گلها و گیاهان آن معطر بوده است. من آدم با انصافی هستم و این عسل را از قیمت فروش بهترین عسل هایم گران‌تر می خرم. فقط میخواهم قول بدهی که هر چه عسل داری همیشه برای من بیاوری.»

شکارچی خوش‌دل شد و گفت: «بسیار خوب، قول می‌دهم. من با هیچکس دیگر صحبت نکرده ام و عسل هم بسیار دارم، اگر بدانم که عسل را به قیمت حسابی خریده ای و مرا مغبون نکرده ای هر روز یک کوزه از همین عسل برایت می‌آورم.»

مرد بقال خوشحال شد و کوزهٔ عسل را در ترازو گذاشت و آن را وزن کرد و بعد خواست عسل را در ظرف دیگر بریزد و کوزهٔ خالی را هم بکشد و وزن خالص عسل را معلوم کند.

این بقال در دکان یک راسو داشت که آن را به جای گربه نگاه داشته بود تا موش‌های دکان را بگیرد و موقعی که میخواست عسل را در ظرف دیگر بریزد یک قطره عسل روی زمین چکید و راسو که مواظب کار بقال بود فوری جلو دوید تا عسل را از زمین بلیسد. در این هنگام سگ شکاری که همراه مرد شکارچی بود و از اول از دیدن راسو ناراحت شده بود به راسو حمله کرد و گردن راسو را گاز گرفت و خون از گردن راسوجاری شد.

مرد بقال که به راسوی خودش خیلی علاقه داشت از حملهٔ سگ شکاری عصبانی شد و ناسزاگویان دست دراز کرد چوب قپان را برداشت و با یک حرکت محکم بر فرق سگ کوبید و سگ گیج شد و بیهوش افتاد. مرد شکارچی که سگ خود را بسیار عزیز می داشت اوقاتش تلخ شد و کوزهٔ عسل را برداشت و بر سر مرد بقال شکست.

مرد بقال فریادی زد و از هوش رفت، همسایهٔ روبروی بقال که این ماجرا را دیده بود بازاریها را خبر کرد و گروهی اطراف مرد شکارچی را گرفتند و شروع کردند به کتک زدن و ناسزا گفتن. درد شکارچی هم که خود را در برابر آنها تنها دید کارد شکاری خود را از کمر کشید و چند نفر را زخمی کرد و داد و فریاد بلند شد و در این حال پاسبانها سر رسیدند و مرد شکارچی و چند نفر از بازاریها را گرفتند و پیش داروغه بردند و گفتند: «این مرد بازار را شلوغ کرده و اینها با او گلاویز بودند.»

داروغه از یکی يکی تحقیق کرد و گفت: «بروید ببینید مرد بقال زنده است یا نه.» خبر آوردند که بقال سالم است سرش کمی زخم شده و چیزی نیست. داروغه همه را پیش قاضی فرستاد و گفت: «هر چه قاضی بزرگ رأی بدهد اجرا می شود.»

قاضی از مرد بقال و صیاد و همسایهٔ بقال و دیگران سرگذشت دعوا را پرسید . بعد گفت: «راسو حیوان است و می‌خواست یک قطره عسل بخورد، راسو را نمی‌توان مجازات کرد. سگ هم حیوان است و به راسو حمله کرده است، سگ را هم نمی‌توان مجازات کرد. اما مرد بقال اگر اندکی گذشت و صبر و تحمل داشت سگ را هلاک نمی‌کرد و اگر شکارچی هم اندکی گذشت و انصاف داشت مرد بقال را نمی‌زد، چون تقصیر از خودش بوده که سگ شکاری را به بازار آورده.

منبع مطلب : setare.com